Częstotliwość próbkowania w kontekście audio odnosi się do liczby próbek dźwięku, które są rejestrowane lub odtwarzane w ciągu jednej sekundy. Jest to miara, która określa ilość informacji dźwiękowej, która jest przechwytywana lub reprodukowana w danym czasie.
Częstotliwość próbkowania jest wyrażana w hercach (Hz) i jest jednym z kluczowych parametrów specyfikacji audio. Typowe częstotliwości próbkowania w standardowym audio cyfrowym to 44,1 kHz, 48 kHz, 96 kHz i 192 kHz. Najbardziej powszechną częstotliwością próbkowania jest 44,1 kHz, co oznacza, że są rejestrowane lub odtwarzane 44 100 próbek dźwięku na sekundę.
Wyższa częstotliwość próbkowania oznacza większą precyzję i dokładność przy rejestrowaniu lub odtwarzaniu dźwięku. Daje to większy zakres częstotliwości, który może być przechwycony lub reprodukowany, co może wpływać na jakość dźwięku, szczególnie w przypadku wysokich częstotliwości. Jednak większa częstotliwość próbkowania wymaga również większej przepustowości i większej ilości danych do przetworzenia.
Przy konwersji dźwięku między różnymi częstotliwościami próbkowania należy zwracać uwagę na proces resamplingu, aby uniknąć straty danych dźwiękowych i artefaktów. Optymalna częstotliwość próbkowania zależy od charakterystyki dźwięku, zastosowania i wymagań technicznych.
